İki Kelime

:)

Bir zamanlar,Himalayaların eteğinde,bir Budist manastırı vardı.

Manastır,Budist geleneği içinde şöhret bulmuş olmakla beraber,çok sıkıydı...En önemli özelliği ise sessizliğiydi.

Manastıra intisap edenlerin,artık kemale erdiklerine karar verlinceye dek,düşünmesi serbest,konuşması ise yasaktı...

Bu kuralın tek bir istisnası,beş yılda bir verilen iki kelime söz hakkıydı...

Günlerden bir gün bir delikanlınmanastıra intisap etti.Beş yıllık çile dönemini doldurduktan sonra,rahipler onu başrahibin huzuruna çıkardılar,Başrahip:

Söylemek istediğin ik,i kelime nedir evlat? diye sordu...

Yatak...Sert... diyebildi delikanlı...

Bir beş yıl daha böyle geçti,onuncu yılın sonunda,rahipler delikanlıyı yine başrahibin huzuruna çıkardılar...

Buyur evladım dedi başrahip.

Delikanlı: Yemekler...Kötü... dedi...

Bir beş yıl daha geçtikten sonra delikanlı yine başrahibin huzurundaydı...

Bu defa seçtiği iki kelime şu oldu:

Ayrılmak istiyorum...

Başrahipbu iki kelimeyi acı bir gülümsemeyle karşıladı ve:

Ayrılacağın belliydi zaten dedi,şikayet edip durmaktan başka bir şey yaptığın yoktu....