11 Ekim 2010

Yalnızlık şiiri/Atilla ilhan

Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır
Yıldızlar aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım
Bu gece dağ başları kadar yalnızım

Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından
Dudaklarımda eski bir mektep türküsü
Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim
Gözlerim gözlerini arıyor durmadan
Nerdesin?

Atilla İlhan



4 yorum:

Unknown dedi ki...

selam Gülcanıııım nasılsın?
şiire bayıldım yalnızlığı o kadar güzel anlatmış ki şair ancak böyle anlatılabilir
sevgiyle kal bacım

ahsen58 dedi ki...

canım çok güzel bir şiir bayıldım çok hoşuma gitti sevgiler tatlım

Adsız dedi ki...

geldim geldim gulcanim merak etme seni birakmicam karanliklarda
bak kocaman opuyoruuuuuuuuuuuuuuuuuuuuum

Yazıyor dedi ki...

Yalnız kalmayı sevsem de yalnızım diyemiyorum. Bu kelime ne zaman dilime gelecek olsa, gönlüme DUHA suresinin meali dökülüyor, bu defa dilim de gönlüm de sükuta bürünüyor. Yalnız değilim.

Gelibolu'm